Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα!
Η φράση «Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα», έχει ειπωθεί από όλους μας σίγουρα τουλάχιστον μία φορά. Χρησιμοποιείται για να προκαλέσουμε κάποιον, ώστε να αποδείξει αυτό για το οποίο καυχιέται.
Πότε ειπώθηκε όμως πρώτη φορά…και γιατί;
Η φράση αποδίδεται στον μεγάλο μας παραμυθά Αίσωπο και στον μύθο του «Ανήρ Κομπαστής» (άντρας που περηφανεύεται). Ο μύθος λέει πως στην αρχαιότητα, ήταν ένας αθλητής, που όπου βρισκόταν και στεκόταν, περηφανεύονταν-κόμπαζε για τις αθλητικές του επιδόσεις. Συγκεκριμένα, μιλούσε για ένα τεράστιο άλμα που είχε καταφέρει σε αγώνες που είχαν διεξαχθεί στην Ρόδο. Το νησί δεν επιλέχτηκε τυχαία, καθώς βρισκόταν μακριά και ήταν πολύ δύσκολο για κάποιον να πάει εκεί αφού δεν υπήρχαν καν μεταγωγικά πλοία και τα ταξίδια γίνονταν με τα εμπορικά, ώστε να εξακριβώσει τα λεγόμενα του αθλητή. Κανείς όμως δεν τον πίστευε και όλοι αντιδρούσαν στα λεγόμενά του. Μια μέρα, κι ενώ βρισκόντουσαν σε ένα στάδιο, επέμενε για τον άθλο του και ζητούσε από τους παριστάμενους να ταξιδέψουν στην Ρόδο και να ρωτήσουν τον κόσμο που είχε παρακολουθήσει τους αγώνες, προκειμένου να τον επιβεβαιώσουν. Κάποιος από τους συμπολίτες του, πετάχτηκε όμως και τον προκάλεσε να επαναλάβει το άλμα του, και ότι δεν είναι αναγκαίο να πάνε αυτοί στην Ρόδο κι ούτε χρειάζονται άλλοι μάρτυρες. Αν έκανε ένα τέτοιο άλμα, μπορεί να το επαναλάβει κι εδώ. Τότε, κατέβηκε στο σκάμμα του σταδίου και έγραψε τη λέξη «Ρόδος» και αναφώνησε…
«Αυτού γαρ και Ρόδος και πήδημα»!
ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα
l λέγεται ως πρόκληση σε κάποιον να αποδείξει ότι μπορεί να πετύχει ένα κατόρθωμα για το οποίο αυτός καυχιέται
l ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα < αρχαία ελληνική αὐτοῦ γὰρ καὶ Ῥόδος καὶ πήδημα (από το μύθο του Αισώπου «Ἀνὴρ κομπαστής»)
Ἀνὴρ κομπαστής.
[33.1] Ἀνὴρ πένταθλος ἐπὶ ἀνανδρίᾳ ἑκάστοτε ὑπὸ τῶν πολιτῶν ὀνειδιζόμενος, ἀποδημήσας ποτὲ καὶ μετὰ χρόνον ἐπανελθών, ἀλαζονευόμενος ἔλεγεν ὡς πολλὰ καὶ ἐν ἄλλαις πόλεσιν ἀνδραγαθήσας, ἐν τῇ Ρόδῳ τοιοῦτον ἥλατο πήδημα ὡς μηδένα τῶν Ὀλυμπιονικῶν ἐφικέσθαι· καὶ τούτου μάρτυρας ἔφασκε παρέξεσθαι τοὺς παρατετυχηκότας, ἂν ἄρα ποτὲ ἐπιδημήσωσι. Τῶν δὲ παρόντων τις ὑποτυχὼν ἔφη πρὸς αὐτόν· Ἀλλ', ὦ οὗτος, εἰ τοῦτο ἀληθές ἐστι, οὐδὲν δεῖ σοι μαρτύρων· αὐτοῦ γὰρ καὶ Ῥόδος καὶ πήδημα. Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι ὧν πρόχειρος ἡ δι' ἔργων πεῖρα, περὶ τούτων πᾶς λόγος περιττός ἐστι.
ΑΠΟΔΟΣΗ
Ο Καυχησιάρης άνδρας (άντρας που περηφανεύεται).
[33.1] Ήταν μια φορά ένας πενταθλητής που οι συμπολίτες του συνέχεια τον χλεύαζαν για τη μαλθακότητά του. Έφυγε λοιπόν ταξίδι και όταν επέστρεψε ξανά στον τόπο του, μετά από πολύ καιρό, βάλθηκε να αραδιάζει καυχησιές, λέγοντας για πολλά και διάφορα ανδραγαθήματα που επιτέλεσε στη μία ή στην άλλη πόλη. Μεταξύ άλλων διηγούνταν και για τη Ρόδο, όπου έκανε, λέει, τέτοιο ρεκόρ στο πήδημα που κανένας Ολυμπιονίκης δεν μπορούσε να το ισοφαρίσει.
Και από πάνω διαβεβαίωνε ότι θα καλέσει μάρτυρες για το κατόρθωμά του όσους ήσαν παρόντες στην περίσταση, αν τύχει να περάσουν ποτέ από τούτα τα μέρη. Ένας από τους παριστάμενους τότε του έκοψε τα πολλά λόγια και του είπε: «Παλληκαρά μου, μην καθυστερούμε. Αν λες αλήθεια, δεν σου χρειάζονται μάρτυρες. Να εδώ χάμω η Ρόδος — να δούμε τώρα το πήδημα».
Πηγές
https://el.wiktionary.org/wiki/ιδού_η_Ρόδος,_ιδού_και_το_πήδημα
https://www.vice.com/el/article/v7dxd9/h-istoria-ths-frashs-idoy-h-rodos-idoy-kai-to-phdhma
